Co to jest pH?

Termin „pH” oznacza jednostkę miary kwasowości lub zasadowości pożywki. Jest to opis stężenia jonów H+ w pożywce, podłożu lub wodzie drenażowej.

Matematyczny opis wygląda następująco:

pH = -log10[H+] = log10 1/[H+]

Równanie to mówi nam, że im wyższe stężenie jonów H+ w roztworze, tym większe zakwaszenie roztworu. I odwrotnie, im mniejsze stężenie H+, tym bardziej zasadowy staje się roztwór.

W celu kontrolowania pH i zachowania pewnego stopnia buforowania zawartość wodorowęglanu (HCO3) w wodzie surowej (odwiert, studnia lub wodociąg) musi być sprawdzana i dostosowana tak, aby zawierała od 40 do 60 ppm w oparciu o jeden kwas lub kombinację kwasów. Naturalnie występujące w wodzie jony wodorowęglanowe stanowią zabezpieczenie przed dużymi wahaniami pH roztworu.

Jednak niektóre źródła wody, zwłaszcza woda deszczowa, zawierają bardzo
niewiele, jeśli w ogóle, wodorowęglanu (<6,1 ppm). Pożywki składające się głównie z wody deszczowej spowodują, że roztwór maty będzie miał niestabilne pH. Dodanie wodorowęglanu potasu do zbiornika magazynowego zapewni pewną zdolność buforową w takich sytuacjach.

Zawartość wodorowęglanów w wodzie i pH wody są ze sobą ściśle skorelowane. Jednakże pH nie jest miarą zawartości wodorowęglanów w wodzie, a zawartość wodorowęglanów nie jest miarą pH wody.

Odczyn pH wody wzrośnie po dodaniu jonów wodorowęglanowych w wyniku reakcji z wolnym wodorem (H+). Doprowadzi to do powstania wody (H2O) i dwutlenku węgla (CO2). Co ważniejsze, jony wodoru, które są mierzone za pomocą pH-metru, są usuwane z roztworu. W rezultacie pH-metr wykrywa mniej jonów wodoru i pokazuje odczyt wskazujący na wyższe pH.

Odczyn pH pożywki określa dostępność niektórych pierwiastków. Generalnie żelazo (Fe), mangan (Mn) i cynk (Zn) stają się mniej dostępne, gdy pH wzrasta z 6,5 do 7,5. Przy wysokim pH fosfor tworzy nierozpuszczalne sole fosforanowe, które wytrącają się do roztworu. W ten sposób P staje się niedostępny dla rośliny, dopóki pH nie zostanie obniżone do normalnego poziomu. Zrównoważony pobór każdego składnika odżywczego przez roślinę jest możliwy tylko wtedy, gdy pH strefy korzeniowej mieści się w zakresie od 5,5 do 6,0. Podstawowa kontrola pH w strefie korzeniowej odbywa się za pomocą roztworu wejściowego (nawadnianie kropelkowe). Należy zauważyć, że sama roślina ma zdolność do znacznej zmiany pH roztworu wokół korzeni, szczególnie w okresie wegetatywnego wzrostu podczas wczesnej pory roku.

Monitorowanie pH maty jest istotną częścią cotygodniowego monitoringu żywieniowego i powinno być przeprowadzane codziennie. Pobieranie próbek powinno odbywać się w kilku reprezentatywnych matach w celu dokonania miarodajnej i dokładnej oceny. Pobieranie próbek jest łatwe, wystarczy wcisnąć strzykawkę do maty i pobrać niewielką ilość pożywki (100 ml). Zapisanie wartości i zaznaczenie jej na wykresie ułatwia identyfikację trendów.

Wskazówki dotyczące dokładnego pomiaru pH:

• Regularnie kalibruj pH-metr za pomocą roztworów wzorcowych.
• Sprawdź stan baterii – niski poziom naładowania baterii w przenośnych ph-metrach jest często przyczyną błędów.
• Zawsze dbaj o to, by sonda pH była zanurzona w wodzie dejonizowanej, gdy nie jest używana.
• Przechowuj miernik w suchym i chłodnym pomieszczeniu.