Kolejna cecha opisywana w ramach rejestracji uprawy to wysokość kwitnienia najmłodszego grona. Oceniając uprawę mierzymy odległość pomiędzy wierzchołkiem rośliny, a najmłodszym gronem, w którym co najmniej jeden kwiat jest całkowicie otwarty. Wysokość kwitnienia jest traktowana, jako główny wskaźnik wegetatywno-generatywnego zrównoważenia uprawy.
- Wartości oczekiwane: od 10 do 25 cm w zależności od odmiany i tygodnia uprawy
- Co oznacza wysokość kwitnienia? Ilustruje „równowagę (balans) uprawy”. Uzyskanie zamierzonej przez ogrodnika wartości np. 15 cm oznacza, że uprawa jest zrównoważona. Kiedy mierzone wartości są mniejsze od optymalnych np. <15 cm uznajemy, że uprawa jest zbyt generatywna, jeżeli są większe np.>15 cm wówczas nasze rośliny są wegetatywne.
- Zakwitnięcie pierwszych kwiatów w gronie świadczy o tym, że wszystkie procesy konieczne do powstania kwiatów zostały zakończone z sukcesem, a roślina jest wystarczająco silna do wytworzenia kwiatów, a następnie owoców, nasion itd. My jesteśmy zainteresowani głównie owocami i zależy nam, by sam proces przebiegał wystarczająco szybko, a wytworzone owoce były odpowiednio duże. Światło (asymilaty) i temperatura (fotosynteza i oddychanie roślin) decydują o kwitnieniu i tym samym o wartości cechy wysokość kwitnienia.
- Badania naukowe pokazały, że istnieje liniowa zależność między temperaturą a kwitnieniem gron. W zakresie od 17ºC do 23ºC współczynnik kwitnienia zmienia się z 0,11 do 0,17 grona na dzień. Zbyt wysoka temperatura, zwłaszcza przy słabym świetle, zazwyczaj prowadzi do obumierania pąków (tzw. żółte kolanka), a zbyt niska (10ºC) często jest powodem np. słabego kiełkowania pyłku i problemów z wiązaniem owoców. Przy światle gwarantującym powstanie odpowiedniej ilości asymilatów, temperatura 18-19ºC jest optymalna dla procesów zachodzących przed i po otworzeniu się kwiatów.
Dwie cechy: wysokość kwitnienia i średnica łodygi tworzą podstawowy obraz ilustrujący zrównoważenie i siłę uprawy, który stanowi główną ocenę rawidłowego wzrostu i rozwoju roślin. Osiągnięcie środka wykresu jest celem każdego grodnika, jednak warto pamiętać, że w praktyce nie jest to możliwe, a jeżeli … to jest to sytuacja tymczasowa. Cytując klasyka „nie o to chodzi, by złapać króliczka, ale by gonić go!” W produkcji ogrodniczej, przy zmieniających się stale warunkach, zawsze mamy do czynienia z sytuacją dynamiczną, jednak mając jasno określony cel łatwiej się pracuje, a podejmowane decyzje są racjonalne.